Agilero WMS – Strategia planowania i optymalizacja ścieżki zbiórki

Planowanie i optymalizacja ścieżki zbiórki to jedno z kluczowych działań wpływających na efektywność procesu wydania, a często także spełnienia specyficznych wymagań klienta. Żeby lepiej zrozumieć ich znaczenie i możliwe zastosowania, zacznijmy od ogólnego podziału na kroki/etapy w procesie wydania.

W Agilero WMS wydanie magazynowe składa się z kilku etapów:

1. Planowanie wydania – co i skąd wydajemy (tego punktu dotyczy strategia planowania)
2. Podział na listy kompletacyjne – jak wydajemy
3. MOPowanie (Multi-Order-Picking) – optymalizacja tego jak wydajemy

Etapy 2 i 3 mogą zostać połączone.

Planowanie wydania

Skupimy się teraz na pierwszym punkcie, czyli planowaniu wydania.
Strategie/algorytmy planowania decydują o tym, które stany magazynowe zarezerwować pod wydanie, aby uzyskać zamierzony efekt, w praktyce najczęściej:

a) spełnić oczekiwania odbiorcy/klienta (kryterium główne)
lub/i
b) zrealizować cel związany z zarządzaniem magazynem.

Oczekiwania odbiorcy/klienta związane są najczęściej z datami ważności /przydatności, partiami produkcyjnymi, seriami, czyli ogólnie mówiąc konkretnymi dodatkowymi cechami towarów.

Cel związane z zarządzaniem magazynem to najczęściej wydanie towarów od najstarszych w sensie dat ważności/produkcji (czyli pozbywanie się najstarszych produktów i zabezpieczenie przed przeterminowaniem) lub wydanie towarów w taki sposób, aby optymalizować miejsce w magazynie (czyszczenie lokalizacji).

W Agilero WMS mamy do dyspozycji wiele strategii planowania. Co ciekawe, strategie te mogą się zagnieżdżać. Czyli rezerwując stock magazynowy do wydania pod konkretne zlecenie/zlecenia można użyć jednocześnie kilku strategii planowania.

Dostępne strategie to:

1. FEFO (first expired first out) lub FEFO + kryterium/wymaganie logistyczne – np. data ważności nie krótsza niż… (np. sprzedaż do sieci handlowych)
2. FIFO (first in first out) – wydajemy jako pierwsze indeksy, które weszły jako pierwsze (co ciekawe niekoniecznie z najkrótszą datą ważności).
3. LIFO (last in first out) – wydajemy jako pierwsze indeksy, które weszły jako ostatnie (co ciekawe niekoniecznie z najdłuższą datą ważności)
4. LEFO (last expired first out) – wydajemy jako pierwsze indeksy z najdłuższą datą ważności. Nie muszą to być indeksy, które weszły jako ostatnie. To relatywnie rzadko stosowana strategia mająca na celu „dopieszczenie klienta”.

Przykład: jeden z naszych Klientów stosuje strategię LEFO, aby zadbać o klientów z kanału Allegro, który jest świeżo uruchomionym kanałem sprzedaży.

Uwaga:  jeśli cechy na produktach nie są rozróżnialne (znakowanie partią, serią, datą w kodzie kreskowym) lub nie możemy/potrafimy zarządzać odpowiednio stanem w lokalizacjach (różne daty/partie w różnych lokalizacjach) wówczas zadziała tylko strategia FIFO.

1. Planowanie stoków z konkretnymi cechami towaru – daty ważności/przydatności, partie, serie (nie jest to to samo co FEFO, FIFO). Strategie używane jeśli:
   • klient żąda wydania towaru z tą samą datą lub z tą samą partią w jednej wysyłce czy na jednym nośniku (bez mieszania różnych dat lub partii w jednym wydaniu); klient może wprost wskazać, o które konkretne cechy mu chodzi,
   • klient żąda wydania towaru wskazując konkretne serie/nr seryjne.
2. Wydania „po opakowaniach zbiorczych” – w tej strategii stok do wydania jest planowany tak, aby najpierw pobierać pełne opakowania (zgrzewki, kartony, palety) nawet z lokalizacji zapas, a dopiero na końcu pobierać sztuki z lokalizacji picking.
3. Czyszczenie lokalizacji – wydanie planowane tak aby jak najszybciej „wyzerować” stan konkretnego SKU w danej lokalizacji,
   lub (strategia przeciwna)
4. Minimalizacja liczby pobrań – wydanie wszystkiego z jednej lokalizacji,
5. Najszybsza ścieżka zbiórki – wydanie tak, aby magazynier przeszedł jak najmniejszą drogę (oczywiście może to zaburzyć wydanie zgodne z innymi strategiami).
6. Inne, customowe.

Strategie w Agilero WMS mogą być wybierane są przez automat (planowanie automatyczne) lub przez człowieka (planowanie ręczne) na podstawie różnych kryteriów:

1. Typ dokumentu – np. inne strategie dla WZ, inne dla RW inne MM
2. Kontrahent i jego wymagania (np. ważny kontrahent i najdłuższa data ważności)
3. Działania związane z ustalonym zarządzaniem magazynem
4. Inne, dowolne

Podział na listy kompletacyjne

Algorytmy podziału wydań na listy kompletacyjne stosowane są ze względu na różne kryteria wynikające
z charakterystyki magazynu, środków transportu wewnętrznego (typy wózków kompletacyjnych lub innych), towaru.

Typowe kryteria, które determinują podział na listy kompletacyjne to:

1. Strefy magazynowe – np. mroźnia/chłodnia/suche; zapas/picking, antresola
2. Klasa towaru, np. gabaryt, drobnica, dłużyce, wysokocenny
3. Klasa zgniatalności, np. chrupki/napoje w butelkach
4. Inne, dowolne

Przykład: kolejny z naszych Klientów posiada 3 strefy magazynowe: mrożnia, chłodnia, magazyn suchy. Algorytm automatycznego MOPowania dzieli najpierw pobrania na strefy. Takie rozwiązanie wymusza zarezerwowanie w magazynie miejsce na konsolidację zleceń, jednak w tym przypadku bardziej istotne jest, aby pracownik realizujący kompletację nie musiał w czasie zbiórki zmieniać strefy. Planując pobrania strefowe można też optymalizować środki – wózki, palety (środki transportu wewnętrznego), np. wózek który może być obsługiwany tylko przez niektórych pracowników.

Algorytm automatycznego MOPowania (Multi-Order-Picking)

Z utworzonych list kompletacyjnych automat może tworzyć MOPy czyli zbijać kilka list kompletacyjnych w jedną tak aby optymalizować przejście przez magazyn. Wówczas jeden człowiek kompletuje kilka list jednocześnie. Istotne jest zachowanie zasady „666” – na jednego magazyniera przypada do sześciu list, z maksymalnie sześcioma liniami i sześcioma sztukami na linię.

Dostępne w Agilero WMS opcje MOPowania:

1. MOP 1  sortowanie na kompletacji – sortowanie na zlecenia wydania od razu przy kompletacji, przy użyciu odpowiedniego wózka do kompletacji
2. MOP 2 sortowanie na pakowaniu – wszystko zbierane razem, a następnie sortowane podczas kontroli i pakowania; typ wózka kompletacyjnego niemalże nie ma znaczenia
3. MOP 3 bez sortowania ale z łączeniem zamówień w obrębie jednego klienta – w tej opcji rezygnujemy z sortowania, ponieważ wszystkie zamówienia przeznaczone są dla jednego klienta, pod ten sam adres
4. MOP 4 – zlecenia wydań dzielone są na listy kompletacyjne, podzielone listy kompletacyjne łączymy w MOPy i następnie sortujemy.

Przykład: nasz klient, Księgarnia i Antykwariat Tezeusz, realizuje „długie order pikingi” ze względu na dominujące wydania po jednej sztuce. W takiej opcji nie ma potrzeby konsolidacji, a uwarunkowaniem złamania zasady „666” i  określenia długości listy zbiórki jest waga.

Optymalizacja ścieżki zbiórki

Po zaplanowaniu i podziale na listy kompletacyjne i/lub MOPowaniu, system prowadzi magazyniera po najkrótszej ścieżce. Wykorzystuje do tego tzw. ordery lokalizacji. Order lokalizacji to liczba kontrolna przypisana do każdej lokalizacji zaczynając od „1”.
Przy znakowaniu magazynu kluczowe jest zadbanie o odpowiednie nadanie lokalizacjom orderów.

Zastosowanie opisanych strategii pozwala optymalnie wymodelować proces i efektywnie zrealizować priorytety konkretnej firmy i/lub jej kluczowych klientów. Jednak możliwość zastosowania wybranej strategii nie wynika jedynie z funkcjonalności WMS. Konieczne jest np. właściwe oznaczenia lokalizacji, czasem również podzielenie ich na mniejsze. Ważne jest więc odpowiednie zaprojektowanie procesu i organizacyjne przygotowanie magazynu na jego realizację.